Ben pişmanım hayat sorguya çekme, dilersen infaz et kar etmez dilime, sözlerim ağırdır dokunur kalbe, şu suskun ağzımı açtırma benim.
Aşk iki kişiyle oynanır, iyi olan kaybeder!
Güvenme bana! Yüzüne güler, arkandan ağlarım.
Bazen gözlerden yaş akmaz kalp ağlar sessizce.
Bıraktığında sana acı verecek kadar hiçbir şeyi sahiplenme.
Ben sadece yoldum. Ama sen beni hep kaybettin!
Yine başroldeyim ve yine maalesef üzgünü ben oynuyorum.
Hayat yalnızlıksa ve sen yoksan neden yaşayayım ki.
İnsanların umudunu kırma belki de tek sahip olduğu şey odur.
Acını içinde tut Allah bilsin, başkası bilirse acın büyür.
Gidişini ayık bir şekilde izledim, gelişini sarhoş bir şekilde bekledim.
Beklemek yormaz da insanı; beklediğini başkasıyla görmek bitirir adamı.
Bırak gitsin dönerse senindir, dönmezse zaten hiç senin olmamıştır.
Ben sensiz cennette yaşamaktansa seninle cehennemde yanmak isterim.
Sahip olduğum ama hep başkasınınmış gibi hissettiğim kalp sancımdın sen.
Her yatak tuzludur biraz, ya terin tadını tatmıştır ya da gözyaşlarının.
Öyle yoruluyorum ki bazen hayatta kapayınca gözlerimi bir daha açasım gelmiyor.
Birini özlemek yetmiyormuş, birini sevmek yetmiyormuş. Ben aşkı yanlış anlamışım.
Peki, başka bir ekleyeceğin var mı bay ‘hüzün’? Az sonra yatacağım ben.
Dünyaya gelirken sanki senet imzalamışım. Ne kadar dert keder varsa imzamı basmışım!
Seni aklıma getirecek birçok şarkı varken, yanıma getirecek hiçbir şey yok.
Gönülde şimdilik keder var ey neşe! Şimdi gelme, bir yerde misafir üstüne misafir olmaz!
Bazı insanlar söyleyeceği çok şey varken susar. Çünkü anlayanı yoktur, bilir.
Ay değil mevsim değil bir ömür geçti sensiz, keşke böyle sevmeseydim ağlıyorum çaresiz.
Hadi yalnızlığını idam et bakalım, son arzusunu yerine getirebilecek misin?
Aşk, karın doyurmaz biliyorum. Kimse bilmez ki; karnımı değil, kalbimi doyurmak için yazıyorum.
Öyle yoruluyorum ki bazen hayattan. Kapayınca gözlerimi, bir daha açasım gelmiyor inan.
En son ölen umuttur, umudunu kaybetme ve hep gül, üzülmeler senden uzak olsun, yüzünde hep gülücükler olsun.
Başıma gelmez dediğim onca şeyi yaşadım da, kalbime değsin istediğim, elini bile uzatmadı!
Hak yerini bulur, helal edilmemiş hak zaten haram olur. Beddua etmem. İçimden geçen her ah elbet sahibini bulur.
Bir mutluluk fotoğrafı bile çektirmedi bu hayat. Kaybolmuş bir anahtar kadar sahipsizim anne.
Hayatın en hüzünlü anı, mevsimine kapıldığın kişinin bahçesinde açabilecek bir çiçek olmadığını anladığın andır.
Ne acayip bir haldeyiz, suçlu suçsuzu yargılar. Nice baştan kan akarken, sağlam kafada sargılar.
Ben yoruldum hayat gelme üstüme, diz çöktüm dünyanın namert yüzüne, gözümden gönlümden düşen düşene, bu öksüz başıma gözdağı verme.
Dünyadaki en üzücü şey; bir zamanlar birbirinin her şeyini bilen iki insanın tamamen yabancıymış gibi davranmasıdır.
İnanıyorsan savunduklarına, arkasında duracaksın. Gerek yol cellada, çıkarıldığında darağacına tabureye sen vuracaksın.
Yağmur ıslatmak için yağıyorsa aldırmıyorum eğer maksat beni ağlatmaksa, ben seni düşündüğüm her zaman ağlıyorum!
Üzülme ey yar sana gülmek yakışır. Sen üzülür ağlarsan en çok bana koyar. Dökme o yaşlarını, kaldır kafanı ve bak umuda doğru.
Dilerim ki mutlu ol sevgilim. Ben olmasam bile hayat gülsün sana. Günahım boynunda, ağlayan bir çift göz bıraktın arkanda.
Gönül kapısı herkese açılır mı, iki laf eden adam sayılır mı? Bakma insanoğlunun uyruğuna, tanıyamazsın basmadıkça kuyruğuna!
Bazen keşke tanışmamış olsaydık diyorum çünkü tanışmasaydık, geceleri dünyada senin gibi biri olduğunu bilmeden uyuyabilirdim.
Öyle ağırım ki kendime, sen benden gittin gideli. Tenim küs olmuş tenime, sen benden gittin gideli. Öyle bıkmışım ki kendimden, kurudum düştüm dalımdan, sanki ruhum çıktı canımdan, sen benden gittin gideli.
Artık başka biri alacak yerimi. Ve biliyorum zamanla unutacaksın beni, ama son kez düşün sevebilir mi seni, benim sevdiğim gibi.
Ay değil mevsim değil bir ömür geçti sensiz, keşke böyle sevmeseydim ağlıyorum çaresiz.
Başıma gelmez dediğim onca şeyi yaşadım da, kalbime değsin istediğim, elini bile uzatmadı!
Güvenme bana! Yüzüne güler, arkandan ağlarım.
Gönülde şimdilik keder var ey neşe! Şimdi gelme, bir yerde misafir üstüne misafir olmaz!
Bir kar tanesi kadar beyaz ol ama onun kadar soğuk olma bir tanem.
Bıraktığında sana acı verecek kadar hiçbir şeyi sahiplenme.
Dünyaya gelirken sanki senet imzalamışım. Ne kadar dert keder varsa imzamı basmışım!
İnanıyorsan savunduklarına, arkasında duracaksın. Gerek yol cellada, çıkarıldığında darağacına tabureye sen vuracaksın.
Çoğu zaman sen kör olursun sevginden, O ise nankör!
