Artık kimseye gönül filan koymuyorum, sadece mesafe koyuyorum. Herkes hak ettiği kadar hatırlanacak.
Av ya da avcı olmak mesele değil. Ben şunu hep savundum; asla avı, avcıya götüren bir köpek olmayacaksın!
Hak ettiği değeri göstermeyene, kapıyı göstermeyi bilmeli insan.
Bu dünyada başarılı olmak istiyorsanız acımasız olacaksınız. İyi olursanız, insanlar sizi istismar eder.
Arada bir işiniz düşmeden arayın da, çay kahve filan içelim.
Mutsuzluğunuza sebep olan insanları hayatınızda tutup kendinize yük etmeyin.
Belki meyve verdiğin için değilde şeytan olduğun için taşlanıyorsundur. Olamaz mı, olabilir.
Sizin giremediğiniz yerlerden, bizim kapıyı çarpıp çıkmışlığımız var!
Çözemediğim ipi kesiyorum ben, bükemediğim bileği öper miyim sence?
Eğer ben attan indiysem yürürüm paşam… Eşekle işim olmaz benim!
Kimde ne kadarım diye düşünmeyip, kim bende ne kadar diye düşündüğümüzde, kendimiz için yaşıyor olacağız.
Sırtımı döndüğüm, insanlar yüzümü dönmediğim için haline şükretsin!
Kalbinle beraber beyninin de olması gerekiyor. Sevmekle her şey bitmiyor.
İnsanlar değişiyor arkadaş. Ben böyleyim değişmem derler ama zamanla tanınmayacak şekilde kötü olarak değişir ve sizi de değiştirirler.
Olmak istediğim yer ile olduğum yer farklı oldu. Belki bu yüzdendir artık boşvermişliğim.
Hep en kötüsünden daha da kötüsü vardır. En deyip büyük konuşmamak lazım.
Ruhum öldü ama, yaşıyor taklidi yapıyor.
Boşa giden her dakika, keşkeleri yüklenip gider.
Bazıları kan kaybından değilde, karaktersizlikten ölecek!
Ruh halim: ters dönmüş kaplumbağa.
Bazı insanlara geç kalırsınız. Sizden önce uğrayan bütün güven duygusunu tüketmiştir. Siz yanlış zamanda yanlış yerde olan o talihsizsiniz.
Merak edilecek bir yanım yok. Sıradan biriyim, bahsedilecek kadar özel, bahsi edilmeyecek kadar değerliyim!
Rengarenk hayaller çizecektim, senin için ama pastel boyalarım bitmiş.
İnsanlar seçimler yapar ve bazen doğru bazen ise yanlış olduğunu farkederler. Ben yanlış olsa da tercihim, geri dönmeyenlerdenim.
Ne bekliyorduk ki. İyi biri olunca her şeyin gönlümüzce olacağını mı? Ah canım benim ah benim canım canım.
Para bizim gibilerin ancak kıyafetlerini değiştirir; kişiliğimizi asla!
Ben kendime yeni bir şans verdim. Önce duvarımdaki sonra kalbimdeki, kirli isimleri sildim. Ardından güzel bir gökyüzü çizdim. Yağmur sonrası gökkuşağım bile var. Kendimi avutmak yerine gerçeklerle yaşamayı öğrendim.
Her elini tutanı insan sanma, köpek te pati verir bunu unutma!
Derler ki derdini kaleme bile anlatma, gider kağıda yazar.
Eğitim insanların beynine bilgi koymak değil, gönüllere dokunmaktır.
Nefreti yaymak kolaydır, ama sevgiyi yaymak zordur, vicdansız olmak anlıktır, ama yürekli olmak sonsuzdur.
Bende kül olan, bir daha alev alamaz!
Tavsiyemdir; herkesin damarına bas, benimkinden atlayarak geç!
Eğer ben besmele çekip sevdiysem seni. Estağfurullah deyip unutmayı da bilirim.
Kıyameti bekleme, sen ölünce kıyamet kopacak zaten.
Esprili olmak ile yılışık olmanın farkını bir kızın anlaması, 0.90 saniye.
Bazıları güçlü olduğundan güler, mutluluktan değil.
Matematik doğruyu götürmek için üç yanlış bekler, ben o kadar hoşgörülü değilim. Tek yanlışın bana yeter!
Cam gibi olacaksın, seni kıranı keseceksin!
Biz hep güleriz, çünkü etrafımız gülüşümüzden kahrolan insanlarla dolu!
Benim herkese mutlaka bir iyiliğim olmuştur, sana olmadıysa sende bir yamukluk var demektir!
Benim de canım yandı illaki; Ama kimsenin koynunda aramadık merhemi!
Ben kimseyi mumla aramam. Yüreğimde güneşi taşırken ışığa ihtiyacım olmaz!
Beni boş ver, ben yine bildiğin gibiyim. Sadece ayakkabılarımın ipini bağlarken eğiyorum başımı.
Seni üzenlere bir yere kadar katlanacaksın. Sonra katlayacaksın ve bir zarfa koyup postalayacaksın!
Çok değil; elindeki telefon kadar akıllı olsan yeter!
İki ayak üstünde dim dik durmak tercihimdir. Kimsenin gönül kapısında tek ayak üstünde bekleyemem!
Verdiğim değerin kıymetini bilmediysen, sıkıntı yok! Varlığımın kıymetini, yokluğumla kafana vura vura öğretirim!
Sanma ki güçsüzüm… İçimde bir aslan yatar, arkamdaki sahte yüzlere inat gözüm önümdeki ufka bakar!
Korkutmaz kardeş beni kötü kabuslar, benim kabuslardan bile korkunç gerçeklerim var.
Hayatında karışıklık istemiyorsan kural basit; eşyaları aldığın yere, insanları hakkettiği yere, koyacaksın!
En basit yalanları gözümün içine bakarak söyleyen aptallar tanıdım. İnandığımı sandılar, bense onların kuş kadar akılları ve cahil cesaretlerine hayrandım.
Kimilerini hoş göreceksin, kimilerini ise boş!
Neyin var diye sorduklarında, ‘Zaten anlamayacaksın uğraştırma beni’ demek istediğim insanlar var.
Efendiliğimizi korkaklık sananlar, diledikleri zaman meydan okuyabilirler.
Küçük not: anlatma, içinde kalsın. Onlar için hissettiklerinin bir önemi yok.
‘Sana ihtiyacım var’ dediğiniz kişi; eğer NEDEN diyorsa gelmez, NE ZAMAN diyorsa gönülsüz gelir, NEREDESİN diyorsa mutlaka gelir.
Kendi gözyaşlarında boğulmuş insanlarız. Okyanuslar korkutmaz bizi.
